МӨНХ АМЬДАРНАМ, БИ!

Навчис хучсан цөөрмийн эрэг дээрх

Намхан, дүнзэн байшинд би амьдардаг.

Тэндхийн орон зай, дуусаагүй шүлэг..,

Түрүүхэн ирээд явсан бүсгүйд нь хайртай!

Чиний бодож байгаа гэхдээ биш ээ

Чив чимээгүй тэнд ноёлдог юм.

Хурц нар, бороотой тэнгэр үгүй

Хурууны завсраар цухуйх гэрэл шиг

Бүдэгхээн  гэгээ  л  байдаг  юм.

Бүх юм амарлингуйд нэгдсэн энэ газар

Бүгтхэн чимээ хаа нэгтэйгээс дуурсдаг.

Намар болохоор улам тод сонсогдоод

Найз  шиг  минь  дотно  санагддаг.

Хэн, юу гэдгийг мэдэхгүй ч түүнийг

Хэсэгхэн боловч чагнах сайхан байдаг.

Хэзээ ч зогсдоггүй тэр нэгэн дуун

Хэмнэл зүрхийг минь тэжээх шиг болдог.

Бүүр багаасаа л амьдарсан болохоор

Байхгүй гэдэгт нь үнэмшихийг хүсдэггүй...

Хуруунаасаа цацрах гэгээн гэрлээр наадан

Хувилгаан төрхөөрөө тэнд л оршдог.

      2011.10.24 нд УБ хот.